قبله

  بر پايى فريضه هاى دينى به صورت دسته جمعيى،غير از پاداش هاى فراوانى كه ياد شد،در زندگى فردى و اجتماعى امت مسلمان نيز،آثارمثبت و فراوانى دارد كه به برخى اشاره مى شود:

 

1- آثار معنوى

   بزرگترين اثر معنوى نماز جماعت،همان پاداش هاى الهى است كه گفته شد.روايت است كه شبى،حضرت على عليه السلام تا سحر به عبادت مشغول بود.چون صبح شد،نماز صبح را به تنهائى خواند و استراحت كرد.

رسول خدا(ص)كه آنحضرت را در جماعت صبح نديد،به خانه اورفت.حضرت فاطمه(ع)از شب زنده دارى على(ع)و عذر او از نيامدن به مسجد سخن گفت.پيامبر فرمود:«پاداشى كه بخاطر شركت نكردن درنماز جماعت صبح،از دست على(ع)رفت،بيش از پاداش عبادت تمام شب است».

 رسول خدا(ص)فرموده اند«لان اصلى الصبح فى جماعة احب الى من ان اصلى ليلتى حتى اصبح » اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم،در نظرم محبوب تر ازعبادت و شب زنده دارى تا صبح است.

بخاطر همين فضيلت و پاداش هاست كه اگر تعداد نمازگزاران از ده نفربيشتر شود،اگر تمام آسمان ها كاغذ،و درياها مركب و درخت ها قلم شوندو فرشتگان بنويسند،پاداش يك ركعت آنرا نمى توانند بنويسند. و نماز جماعت با تاخير،بهتر از نماز فرادى در اول وقت است.

 

2- آثار اجتماعى

   نماز جماعت،مقدمه وحدت صفوف و نزديكى دلها و تقويت كننده روح اخوت است.

نوعى حضور و غياب بى تشريفات،و بهترين راه شناسائى افراداست.

نماز جماعت،بهترين،بيشترين،پاكترين و كم خرج ترين اجتماعات دنياست و نوعى ديد و بازديد مجانى و آگاهى از مشكلات ونيازهاى يكديگر و زمينه ساز تعاون اجتماعى بين آحاد مسلمين است.

 

3- آثار سياسى

   نماز جماعت،نشان دهنده قدرت مسلمين و الفت دلها و انسجام صفوف است. تفرقه ها را مى زدايد،بيم در دل دشمنان مى افكند،منافقان را مايوس مى سازد،خار چشم بدخواهان است.

نماز جماعت،نمايش حضور در صحنه و پيوند«امام »و«امت » است.

 

4- آثار اخلاقى،تربيتى

در نماز جماعت،افراد در يك صف قرار مى گيرند و امتيازات موهوم صنفى،نژادى،زبانى،مالى و...كنار مى رود و صفا و صميميت ونوع دوستى در دلها زنده مى شود و مؤمنان،با ديدار يكديگر در صف عبادت،احساس دلگرمى و قدرت و اميد مى كنند.

نماز جماعت،عامل نظم و انضباط،صف بندى و وقت شناسى است.

روحيه فردگرايى و انزوا و گوشه گيرى را از بين مى برد و نوعى مبارزه با غرور و خودخواهى را در بر دارد.

نماز جماعت،«وحدت »در گفتار،جهت،هدف و امام را مى آموزد و از آنجا كه بايد پرهيزكارترين و لايق ترين اشخاص،به امامت نمازبايستد،نوعى آموزش و الهام دهنده علم و تقوا و عدالت است.

نماز جماعت،كينه ها و كدورت ها و سوء ظن ها را از ميان مى برد وسطح دانش و عبوديت و خضوع را در جامعه اهل نماز،افزايش مى دهد.

به خاطر اينهمه آثار است كه به نماز جماعت،آنهمه توصيه شده است.حتى نابينايى وقتى از حضور پيامبر،اجازه خواست كه به مسجدنيايد،آنحضرت فرمود:«از خانه تا مسجد،ريسمانى ببندد و به كمك آن،خود را به نماز جماعت برساند». و نيز،نابينايانى كه اجازه ترك شركت در نماز خواستند،رسول خدا(ص)اجازه نفرمود. از طرف ديگر،برخورد شديد نسبت به كسانى كه به نماز جماعت اهميت نمى دهند،نشان ديگرى بر اهميت و سازندگى آن است. در حديث است كه به چنان كسان،همسر ندهيد و معرف آنان نشويد.

آري اگر بجاي زصدق و صفا نماز
گردد يقين قبول در كبريا نماز
دورت كند ز منكر و فحشا بدون ريب
توأم شود اگر كه بصدق و صفا نماز
از پاي تا به سر همه نور خدا شوي
سازد تو را زقيد علايق رها نماز
اهل نماز را نبود غم ز مشكلات
زيرا كه هست بهر تو مشكل گشا نماز
جانم فداي سرور آزادگان حسين
كز جان و سر گذشت كه سازد بپا نماز
بنيانگذار نهضت خونين كربلا
آن خسروي كه خواند براي خدا نماز
يكسر گذشت از همه هستي كه جاودان
ماند ميان امت جدّش بجا نماز
«ماهر« ز آفتاب قيامت غمين مباش
چون سايه افكند بسرت در جزا نماز

یکی از فلسفه های عبادت،اظهار خضوع و تسلیم در مقابل امر پروردگار و ایجاد روح عبودیت و بندگی در انسان است؛ چنان که امام سجاد (ع) می فرماید (( الهی کفی بی عزاً ان اَکون لک عبداً ؛ خدایا! همین افتخارم بس که بنده تو هستم))

گاهی بعضی از دستورات ،برای ازمودن و تلقین روح تسلیم و بندگی است . فرمان خدا به حضرت ابراهیم (ع) برای قربانی کردن حضرت اسماعیل (ع) ، دو نمونه از ان است در دستور های عبادی و احکام الهی ،گاه هدف تسلیم و پذیرش دستور و تمرین برای جلب رضایت خداوند و اطاعت محض ز افریدگار است و گاهی تمرین برای متابعت و روش پیامبر (ص) است . بلند خواندن و آهسته خواندن یک نوع تعبد و تسلیم در مقابل دستورات پروردگار است و اقتدار به سنت و روشیامبر اکرم (ص) می باشد.

وقتی از امام (ع) سوال کردند : چرا نماز مغرب و عشا بلند خوانده می شود ؟ امام فرمود : چون در وقت مغرب و عشا هوا تاریک است؛بنابراین قرائت را بلند می خوانند اگر کسی از نزدیکی عبور کرد ، بداند نماز جماعت برپاست و شرکت کند ؛ ولی در نماز ظهر و عصر چنین نیازی نیست.

نماز اول وقت

قطب راوندي روايت كر ده از ابراهي بن موسي قزاز و بود او روزي در مسد رضا (ع) بخراسان گفت مبالغه كردم در سوال وطلب چيز از خضر ت به جهت استقبال بعضي  ازال ابو طالب پس وقت نماز امد و ان حضرت ميل كرد بسوي قصري كه انجا بود پس فرود امد در زير سنگ بزرگي كه نز ديك ان قصر بود ومن با ان حضرت بودم ونبود با ما ثا لثي .پس فر مود اذان بگو .گفتم :درنگ كنيد تا برسند به ما اصحاب ما فرمود بيامرزد خدا ترا تا خيرمينداز نماز رااول وقتش بدون عتتي بر تو . ابتدا كن باول وقت . يا انكه فر مود بر تو باد  هميشه باول وقت پس من اذان گفتم و نماز خوانديم .

نماز او لين كار بعد از ظهور

در كتاب شر يف بحار الا نور است كه در روز مو عود ان حضرت به اذان پروردگار به مسجد الحرام مي رود وپشت مقام ابراهيم و رو به كعبه مي ايستد و دو ركعت نماز مي گزارد و سپس اعلا م ظهور مي فر ما يند .

مي بينيم كه اولين ومهمترين كار حضرت خواندن نماز ودست تضرع به بار گاه حضرت معبود گشودن است و يكي از اهداف مهم حضرت مهدي( عج)  اقامه نماز در سراسر گيتي است.

اثار واسرار نماز

1- تامين نياز دروني ورواني انسان

2- جبران گناه

3پرورش تمركز ذ هن

4- برقراري عدالت اجتماعي

5- دستيابي به وقار اخلاقي  شخصيتي

6- استو.اري ايمان و استقامت

8-انس فطري انسان با پرستش

9-عام نگري 

10- زنگ رها يي از خود مشغو لي وهشدار گذ شت عمر

11- همراهي با هستي

12- بهداشت جسم ونظافت لباس

13- احساس قدرت وعزت

 

نمازدر اديان

قديمي تر ين عبادت كه در تمامي اديان گذ شته سابقه حضور دا نماز است .اينك به برر سي نمو نه هايي از ان اشاره شده است مي ير دازيم .

 1- نماز حضرت اد م: از صحف حضرت ادر يس نقل شده كه در نخستين روز

اقامت حضرت ادم وحضرت حوا در زمين  خداوند نماز مغرب و عشا ء را مجمو عآ"50 ركعت به حضرت ادم واجب كرد .

2- نماز حضرت شيث : وقتي حضرت ادم وفات يافت حضرت شيث اورا غسل داد و بر وي نماز خواند   

3-نماز حضرت حضرت نوح : كشتي حضرت نوح داراي پنجره هاي و سوراخهايي بود كه از ان نور خورشيد به داخل منعكس مي گشت و از اين طر يق وقت نماز را تشحيص مي دادند

4-نماز حضرت صالح : وقتي قوم صالح از حضرت خواستند به عنوان نشانه پيامبري ناقه اي را از كوه بيرون اورد كه حامله باشد و در همان ان وضع حمل كند حضرت  صاتح فر مود انچه كه از من در خواست نموديد كاردشواري است ولي نز د خداوند اسان است سپس بپا خاست ودو ركعت نماز خواند وسر به سجده نهاد وتضرع كرد قبل از انكه سر از سجده بر دارد به امر خداوند كوه شكافته شد وصدايي از ان بگوش رسيد كه  جمع يرا مد را مدهوش  نمود و ناقهاي با همان خصو صيات ظاهر گشت

5-نماز  حضرت اسماعيل : قران كريم حضر ت اسماعيل را از اين جهت مي ستايد كه او خاندان خود را  به نماز تو صيه مي فر مود .

6 – نمازحضرت شعيب :بت پرستان زمان حضرت شعيب در برابر دعوت ان حضر ت به پرستش خداوند  يكتا مي گفتند :ايا نماز تو فرمان مي دهد كه ما انچه را پدرانمان مي پرستيدند رها نمائيم.

7-    نماز حضرت لقمان : حضرت لقمان ضمن وصاياي حكيمانه خود  به فرزندش چنين مي فر مايد : اي فرز ندم نماز را بپادار .

8-نمازذوالكفل :وي مامورشد كهقوم خود را به جهاد با ضالمين فرا خواند اما قوم او گفتند از خدا بخواه مارا از اين تكليف معاف فرمايد .ان حضرت بپا خاست ونمازي اقامه كرد و......

9-نمازحضرت  خضر : علي ابن ابراهيم گويد :پدرم در يكي از سفرهاي خود در مسجد كوفه حضرت خضررا زيارت كرد كه در جايجاي مسجد نماز خواند.

داستان هاي وحكايتهاي نماز

ترك مهمترين جلسات تاريخ بخاطر نماز يكي از ادياني كه نامش در قران امده صابئين است كه به حضرت يحيي گرايش دارند كه هنوز در خوزستان گروهي هستند اين فرقه رهبري بسيار دانشمند ولي مغرور داشتند كه بار ها باامام رضا (ع) گفتگو ميكرد ولي زير بار نمي رفت .دريكي از جلسات امام رضا (ع) استدلالي كرد كه او تسليم شد وگفت  :الان لان قلبي  حالاروح من نر م شده حا ضرم مكتب تو بپذيرم ولي نا گهان صداي اذان بلند شد امام رضا (ع) جله را ترك كرد مردم گفتند فر صت حساسي چنين فر صتي پيش نمي ايد امام فرمود :اول نماز! او كه اين تعهد را از امام  ديد علاقه اش بيشتر شد. امام بعد از نماز گفتگويش را تكميل و او ايمان اورد  .

نماز در بيمارستان

دريكي از روزهاكه امام راحل در بيمارستان بستري بودند پز شكان براي ارام شدن درد به ايشان قرص مسكن دادند .امام كه ميدانستند اين قرص خواب اور است از پزشكان خواستند كه به هنگام اذان ظهر ايشان را بيدار كنند .وقت ادان ظهر فرا رسيد ولي پزشكان براي رعايت حال امام ايشان را بيدار نكردند .به دستور پزشكان غذاي امامرا بالاي سر ايشان قرار دادند .امام لحظاتي بعد از خواب بيدار شدند و از ديدن سيني غذا تعجب كردندواز پزشكان پرسيد ند مگر نماز ونهار شده است؟پزشكان كه خدمت امام بودند عرض كردند :اذان را گفته اند ولي به دليل رعايت حالتان شمار را بيدار نكرديم .اما م كه از اين كار پزشكان ناراحت شده قبل ازاين كه غذا را ميل كنيد نماز ظهر وعصر را به جاي اوردند.

اشعار نماز

تقد يم به قلب تپنده عالم امكان قايم ال محمد حضرت مهدي (ع)

كي قدم رنجه كني يار به ميخانه ما           يا كه   خواهي شود ان  خال تو افسانه ما

ما   همه منتظران نظر لطف توايم            رحمي اي شه تو بر اين حال چو پروانه ما

عشق قدسي بكف اريم ز انوار نماز           دل و  جان  را بسپاريم به انوار   نماز

ديدن  جلوه يار وطلب وصل ولقا                همگي هست چو در وادي پر بار نماز

گفت پيغمبر ركوع است وسجود                 بر در حق كو فتن حلقه  وجود  

حلقه   ان در هر ان كو مي زند                   بهر او دولت سري  بيرون كند

سفارش فراوان به نماز شب

 

شب ا مد   شب كه نا لد عاشق زار        گهي از دست دل گاهي ز دلدار  

شب است اشوب رندان نظر باز            شب است اهنگ بز م عشق دمساز

به شب مردان كه در ره تيزگامند           به سان شمع سوزان در قيامند

به شب مرغان حق را سوز وساز است       به خاك عشق شب روي نيازاست

 

 

مساجدو نماز جمعه و جماعت

پيامبر اعظم (ص)فرمود :امد جبر ييل با هفتاد هزار فرشته بعد از نماز ظهر و عرض كرد يا محمد به درستي كه خداي تعالي مي خواند تورا وسلام و هديه فرستادهاست به تو دو هديه كه هد يه نفرستاده است ان را به هيچ پيا مبري قبل از تو :فر مود كه گفتم يا جبر ييل چيست ان دو هد يه .عرض كرد نماز پنج وقت در جماعت .گفتم:يا جبر ييل براي امت من در جماعت چيست ؟گفت يا محمد (ص):چون دو نفر باشند  خداي تعالي براي هر يك  بر ركعت ثواب صدوپنجاه نماز.

و چون سه نفر باشند براي هر يك به هر ركعت ثواب دويست وپنجاه نماز

و چون چهار نفر باشند براي هر يك براي هر ركعت ثواب هزار ودويس وچون پنج نفر باشند براي هر يك براي هر ركعت ثواب هزارو سيصد نماز .

و چون شش نفر باشند خداي تعالي به هر ركعت براي هر نفر ثواب هزار وچهار صد نماز .

و چون هفت نفر باشند براي هر يك نفر براي هر ركعت ثواب چهار هزار وهشتصد نماز .

و چون هشت نفر باشند براي هرنفر و براي هر ركعت ثواب نه هزارو ششصد نماز .

وچون نه نفر باشند براي هر نفر وبراي هر ركعت ثواب نوز ده هزار و دويست نماز.

1-برادر ايمان كه در مسير خداوند از او استفاده كند.

2-علم و دانشي نو تازه .

 

یکی از ویژگی های بارز انسان مسلمان انجام عبادات و برگزاری فریضه است . وظیفه ی پدر ان است که همسر و فرزندان خود را امر به نماز کند و قرآن می فرماید : (( اهل خود را به برگزاری نماز امر کن )) لقمان حکیم نیز فرزند خویش را به نماز امر کرده و می فرماید :(( فرزندم نماز را به پا دار )) پس پدر که متولی دعوت اعضای خانواده به دیانت در معنای وسیع است ، باید وظیفه ی امر به معروف را عهده دار شود نماز یکی از مصادیق بارز امر نیک و معروف است . پس پدر باید احساس وظیفه کرده و نسبت به وظیفه خطیر خویش واقف باشدتا دیگران را نسبت به ایفای ان وظیفه تذکر دهد و در بیان نیز لحنی صمیمانه داشته باشد، چنان که این صمیمیت در لحن لقمان هویدا است . امام علی (ع) نیز در نامه ی 31 نهج البلاغه ، فرزند خویش امام حسن (ع) را به همین نحو و با همین لحن مورد خطاب قرار داده و می فرماید :    (( یا بنی )) . پس هنگام دعوت فرزندان خویش نیز پدران از همین لحن صمیمانه استفاده کرده و بگویند : (( پسرم نماز را به پا دار )) و این لحن گرم و صمیمی است که انان را به عبادتتشویق و ترغیب می نماید . پس دعوت با لحن نیک و صمیمی است که انان را به عبادت تشویق و ترغیب می نماید. پس دعوت با لحن نیک و صمیمی تأثیر مضاعف دارد و انجا که امر و دعوت و لحنی صمیمانه نباشد ، قطعا گرایش به انجام فرضیه و استمرار آن نیز چندان قابل توجه نخواهد بود.

 نشانه های ظهور حضرت مهدی (عج)

مهدى در قرآن
قرآن كريم و نشانه هاى ظهور حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه
آنچه در قرآن كريم از طرف خداوند بزرگ به وسيله رسول اكرم صلى الله عليه و آله به ما رسيده واجب الاطاعه است و كوچكترين ترديدى درباره آن نبايد داشت ، چرا كه از منبع علم خداوندى سرچشمه گرفته است . از جمله بشارتهايى كه در قرآن مجيد در ضمن آياتى داده شده مساءله قيام جهانى حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء و سيطره عدل و داد در عالم بعد از پر شدن آن از ظلم و جور است كه مرحوم علامه نورى در مقدمه كتاب شريف ((كشف الاءستار )) ادعاى تواتر، از فريقين (شيعه و سنى ) فرموده است و اين نتيجه به دست مى آيد كه بايد ظلم و تباهى از سرتاسر جهان محو گردد و جهان از عدالت پر شود، نه اينكه به خيال خام بعضى از نويسندگان ، عدالت در حكومت حضرت مهدى سلام اللّه عليه تغليبى باشد و همچنان افراد شرور، كم يا زياد، در اجتماع ديده شوند.

ادامه مطلب

  اذان و اقامه

 

اذان فریاد بیداری صلای رحمت و ترانه عبودیت و عشق مخلوق به خالق است نغمه ی جانبخش اذان بلال

 ارامش و صفا را بر قلب ملکوتی پیامبر و الهان و وارستگان حاکم می ساخت چه زیباست این سرود

مسجع ازادی وایمان که ستایش مطلق را می ستاید و سرگشتگان را به سرای امن او می خواند با نام

الله شروع می شود و با نام او ختم می گردد نخستین صدای اشنایی  است که گوش نوزاد را نوازش می

دهد در حلوتها و صحرا ها مونس تنهائی انسان و هشداری است  به تمامی جهانیان که خدا از هر

 شاغلی برتر و فراتر از هر توصیفی است. رو بسوی او ارید که او بزرگتر است و جز او کسی شایسته ی

توجه نیست. او که پیامبران را بسوی انسان ها فرستاد تا راهنمای انان باشند او که اینک به هنگام نماز

 شب شما را به خود فرا می خواند می خواند تا رستگار کند میخواند تا بهترین پاداش ها را در برابر

بهترین اعمال به شما  ارزانی دارد اری او برتر است و جز او چیزی نمیتواند پاسخگوی نهاد انسان و اله و

سر گردانی باشد.

فقیه عارف ایه الله مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی می گوید:

(( انگاه که الله اکبر را شنیدی قلب را متوجه عظمت و بزرگواری ذات اقدس حق نما و دنیا و انچه را که در

ان است کوچک شمار تا در تکبیر و دروغ گویی نباشی و هر گاه الا اله الا الله را شنیدی هر معبودی غیر

 از او را از لوح دل محو کن))

 

 

هشت فا يده بزرگ نماز  

1-    برادر ايماني كه در مسير خداوند از او استفاده كند.

2-    علم و دانشي نو تازه .

3-    فهم ودرك ايه اي از قران .

4-    شنيدن سخني كه اورا به هدايت رهنمون باشد .

5-    رحمتي كه انتظار ان درا از جانب خداوندمي كشد .

6-    سخني كه او را از گمراهيو هلا كت باز دارد.

7-     - تركگناه به سبب خشيت وترسي كه از خدا در سا يه ي امدو شد به مسجد به قلب او وارد شده

8-    ترك گناه به خاطر حيا از برادران ايماني كه در مسجد با انان اشنا شده است

 

 

بي‌ترديد قرآن كريم، كلام آسماني و وحياني است و اگر انسان بخواهد كلام خدا را بخواند و يا گوش دهد بايد تنها سراغ قرآن برود و از سوي ديگر تنها معجزه؟ ماندگار الهي و حجت خداوند به شمار مي‌آيد.
بي‌گمان آشنايي و بهره‌مندي كامل و همه جانبه در تمامي عرصه‌هاي زندگي نيازمند تفسير و تبيين از سوي قرآن شناسان است. از اين رو پيامبر اسلام ـ‌كه خود امين وحي و مفسر اصلي آن به شمار مي‌آيد‌ـ هنگام عزم رحيل در مناسبت‌هاي مختلف با بيانات گونه‌گون (از جمله حديث ثقلين)، علي و يازده فرزندش را هم عِدل قرآن و به عنوان دو گوهر گرانبها در ميان امت مسلمان معرفي كرد.
قرآن بدون عترت و عترت بدون قرآن نمي‌تواند به غرض و فلسفه وجودي خود دست يازد. ارتباط ميان عترت و قرآن دو سويه است، از طرفي قرآن اهل بيت را والاترين انسانها معرفي مي‌كند و از سويي آگاه‌ترين انسانها به معارف و حقايق قرآن، اهل بيت«عليهم‌السلام» مي‌باشند.
اين نوشته كه به مناسبت اسم گذاري سال (1379)، به نام مبارك مولا امير مؤمنان علي(ع) نگاشته شده، قصد دارد گوشه‌هايي از فرمايشان آن حضرت را درباره قرآن مورد بررسي قرار دهد.
پيش از آغاز مطلب ياد‌آوري نكاتي سودمند خواهد بود.
الف‌ـ آنچه در اين نوشته ملاحظه مي‌شود در محدوده نهج‌البلاغه است و چون مطالب نهج‌البلاغه زياد بوده برخي از آنها گزينش شده است.
ب‌ـ تلاش شده در ذيل كلمات آن حضرت گفته‌هاي شارحان معروف نهج البلاغه همانند ابن ابي الحديد معتزلي، ابن ميثم بحراني، محقق خوئي و علامه جعفري مورد استفاده قرار گيرد.
ج‌ـ افزون بر آدرس فرمايشات آن حضرت بر اساس نهج‌البلاغه در پانوشته از كتاب‌هاي ديگر نيز آدرس داده شده كه از جهت سند و اعتبار، قوت بيشتري داشته باشد.
د‌ـ تمامي مطالب تحت يازده عنوان كلي آمده است:
1. جايگاه اهل بيت«عليهم‌السلام» در قرآن 2. برخي از وظايف ما در رابطه با قرآن 3. قرآن محوري علي(ع) 4. تبيين ويژگي‌هاي قرآن 5. هشدار نسبت به تحريف قرآن 6. نهي از مناظره با قرآن 7. خداشناسي در قرآن 8. راه مستقيم 9. جامعيت قرآن 10. آثار پيروي از قرآن 11. شِكوه از غربت قرآن.

1. جايگاه اهل بيت«عليهم‌السلام» در قرآن

پيوند ميان قرآن و اهل بيت«عليهم‌السلام»، پيوند ميان نور و بينايي است، نور وحي در ذات خود روشن و روشنگر است اما بهره‌گيري از آن نيازمند چشماني بينا و نافذ است. همراهي اهل بيت با قرآن در حديث ثقلين تاكيد و تأييدي است از سوي پيام‌آور وحي بر اين رابطه وثيق و مستحكم و اين رابطه وثيق ميان قرآن و اهل بيت با اشاره و خواست صاحب وحي يعني باري تعالي بوده است. اين مطلب نشانگر جايگاه ائمه و مكتب تفسيري آنان در رابطه با قرآن دارد.
اين مهم در آيات فراواني از قرآن مورد اشاره واقع شده و بسياري از آيات در شأن و منزلت آنان نازل شده و يا دست كم مصداق روشن، آنها هستند كه خود يكي از مباحث شايسته تحقيق و بررسي است.
آنچه در اين قسمت ملاحظه مي‌شود، برخي از كلمات مولا علي(ع) است كه در اين رابطه بيان شده است.

الف‌ـ نزول قرآن درباره? اهل بيت«عليهم‌السلام»

اميرمؤمنان علي(ع) در خطبه‌اي كه در شهر مدينه ايراد شده، به معرفي اهل بيت رسول خدا پرداخته و در تبيين جايگاه آنان مطالبي را فرموده‌اند از جمله:
فيهم كرائم القرآن و هم كنوز الرحمن ان نطقوا صدقوا و إن صمتوا لم يسبقوا!
مردم! درباره اهل بيت پيامبر(ص) آيات كريمه قرآن نازل شده، آنان گنجينه‌هاي علوم خداوند رحمانند، اگر سخن گويند راست گويند و اگر سكوت كنند بر‌آنان پيشي نجويند.
ابن ابي الحديد، بر اين باور است كه قسمتي از اين خطبه كه در مذمت گروهي از گمراهان بوده، نيامده و تنها قسمتي كه بيانگر فضايل و مناقب اهل بيت رسول خدا بوده، آورده شده است. ايشان در مقام تبيين جايگاه مولا امام علي بيست و سه روايت را گزارش كرده است كه هر يك به تنهايي در بر دارنده دريايي از حقايق و مطالبي است كه از طريق اهل سنت دربار? جايگاه حضرت رسيده است.2 در هر صورت اين فراز از نهج البلاغه نشانگر جايگاه رفيع اهل بيت در قرآن است.
علامه خوئي در منهاج البراعةنسبت به جمل? كرائم القرآن دو احتمال مي‌دهد و مي‌نويسد:
احتمال دارد مقصود از كرائم القرآن، آيات كريمه باشد مانند آي? «انّه لقرآن كريم» (واقعه، 56/77) يعني قرآن مورد پسند و مورد ستايش است از نظر معاني.
احتمال ديگر درباره? جمله فيهم كرائم القرآن عبارتست از آياتي كه دلالت دارد بر كرامت و بزرگواري و شرف و فضايل آنها.‌3
آن حضرت درباره ارتباطش با قرآن مي‌فرمايد:
و انّ الكتاب لمعي ما فارقته مذ صحبته4
و همانا قرآن با من است و از آن هنگام كه يار آن گشتم از آن جدا نشده‌ام.
اين جملات زماني از مولا علي صادر مي‌شود كه قرآن را به عنوان حَكَم بر سرِ نيزه‌ها بلند كرده‌اند و دشمن از او مي‌خواهد به حكم قرآن تن در دهد.

ب‌ـ عترت هم مرتبه قرآن

آن حضرت در خطب? 87 در مقام تبيين جايگاه ائمه در قرآن، خطاب به مردم كوفه مي‌فرمايد:
فاين تذهبون و انّي تؤفكون و الاعلام قائمة … و كيف تعمهون و بينكم عترة‌نبيكم و هم ازمّة الحق و اعلام الدين و ألسنة الصدق فانزلوهم باحسن منازل القرآن.5
مردم كجا مي‌رويد؟ چرا از حق منحرف مي‌شويد؟ پرچم‌هاي حق بر جاست…
چرا سرگردانيد در حالي كه عترت پيامبر شما در ميان شماست. آنها زمامداران حق و يقينند پيشوايان دين و زبان‌هاي راستي و راستگويانند، پس بايد در بهترين منازل قرآن جايشان دهيد….
در اين فراز، خاندان رسالت، عِدل و همراه با قرآن معرفي شده و بالاترين جايگاه و منزلت قرآن براي آنها در نظر گرفته شده است.

ج‌ـ امام علي همانند پيامبر وحي را مي‌شنيد

مولا امام علي(ع) درباره ارتباطش با وحي و قرآن در خطب? معروف به قاصعه چنين مي‌فرمايد:
أري نور الوحي و الرسالة و اشم ريح النبوة ولقد سمعت رنة الشيطان حين نزل الوحي عليه صلي الله عليه و آله فقلت يا رسول اللّه ما هذا الرَّنَّةُ؟ فقال: هذا الشيطانُ قد أيسَ من عبادَته انّك تسمع و تري ما أري الا انك لسْتَ بنبيٍّ لكنّك وزير و انك لعلي خير.6
من نور وحي و رسالت را مي‌ديدم و بوي نبوت را مي‌بوييدم. من هنگامي كه وحي بر پيامبر(ص) فرود مي‌آمد ناله شيطان را شنيدم گفتم: اي رسول خدا اين ناله كيست؟ گفت: شيطان است كه از پرستش خويش مأيوس گرديد. فرمود: علي تو آنچه را من مي‌شنوم مي‌شنوي و آنچه را كه من مي‌بينم مي‌بيني جز اينكه تو پيامبر نيستي بلكه وزير من بوده و به راه خير مي‌روي.
ابن ابي الحديد ذيل اين فراز از نهج البلاغه رواياتي را از طريق اهل سنت و شيعه گزارش كرده از جمله:
و روي عن جعفر بن محمد الصادق(ع) قال كان علي(ع) يري مع رسول الله(ص) قبل الرسالة الضوء و يسمع الصوت و قال له(ص) لولا اني خاتم الانبياء لكنت شريكاً في النبوة فان لا تكن نبيّاً فانّكَ وصّي نبيٍ و وارثه بل انت سيّد الاوصياء و امام الاتقياء7
از امام صادق(ع) روايت شده كه: علي(ع) همراه با رسول خدا(ص) پيش از رسالت، نور را مي‌ديده و صدا را مي‌شنيده. رسول خدا درباره وي فرمود: اگر نمي‌بود كه من آخرين پيامبر هستم تو شريك من در نبوت بودي و اگر تو نبي نيستي همانا تو وصي پيامبر و وارث او هستي بلكه تو آقاي اوصيا و پيشواي پرهيزكاران هستي.
هدف از گزارش اين روايت به نقل ابن ابي الحديد اين است كه جايگاه امير مؤمنان و خاندان رسالت با وحي و رسالت مشخص شود.
ابن ابي الحديد روايات ديگري نيز در اين باره گزارش كرده است.

2. بخشي از وظايف ما در رابطه با قرآن

در عصر غيبت كه دست ما از وحي و خاندان عصمت كوتاه است تنها راه آشنايي با وظايف ديني عبارتست از آشنايي با قرآن و سنت رسول خدا(ص)، وظيف? ما نسبت به اين دو كه بر اساس حديث ثقلين از آنها به عنوان دو امانت گرانبها نام برده شده، بسيار سنگين است.
زيرا افزون بر حفظ و پاسداري و مبارزه با آنچه سبب نابودي و يا كم رنگ شدن آنها مي‌شود بايد براي به دست آوردن وظايف ديني و نجات از گمراهي و تاريكي‌هاي امور دنيايي آن دو را بشناسيم و در زندگي فردي و اجتماعي مورد عمل قرار بدهيم. از اينها گذشته وظيفه ديگري كه بر دوش همگان سنگيني مي‌كند و تا به حال كم‌تر در اين جهت قدم مثبتي برداشته شده تبليغ صحيح و عرضه آن در قالب‌هاي روز پسند براي جهانيان است.

الف‌ـ پنج وظيفه مهم

مولا امير مؤمنان در خطبه‌اي كه مشهور به ديباج شده است، ضمن تبيين آنچه كه موجب قرب الهي است درباره جايگاه و نقش قرآن در اين باره مي‌فرمايد:
و تعلّموا القرآن فانّه احسنُ الحديث و تفقهوا فيه فانه ربيع القلوب و استشفوا بنوره فانه شفاءُ الصدور و احسنوا تلاوته فانّه انفع القصص و ان العالم العامل بغير علمه كالجاهل الحائر الذي لايسْتفيق من جهله بل الحجّةُ عليه اعظم و الحسرةُ له الزم و هو عند اللّه اَلْوَم.8
قرآن را بياموزيد كه بهترين گفتار است و آن را نيك بفهميد كه بهار دل‌هاست. از نور آن شفا و بهبودي خواهيد كه شفاي سينه‌هاي بيمار است و قرآن را نيكو تلاوت كنيد كه سود بخش‌ترين داستان‌هاست زيرا عالمي كه به غير علم خود عمل كند چونان جاهل سرگرداني است كه از بيماري ناداني شفا نخواهد گرفت بلكه حجت بر او قوي‌تر و حسرت و اندوه بر او استوار‌تر و در پيشگاه خدا سزاوارتر به نكوهش است.
مولا علي در اين قسمت از خطبه ديباجيه به پنج امر در رابطه با قرآن فرمان داده است:

1. قرآن را بياموزيد كه بهترين گفتار است.

ابن ابي الحديد در شرح اين جمله مي‌نويسد:
از آن جهت كه خداوند از قرآن با عنوان و نام حديث ياد كرده «نزل احسن الحديث كتاباً متشابهاً» (زمر، 39/23) آن حضرت نيز فرموده قرآن بهترين حديث است. سپس مي‌گويد: عالمان معتزلي به اين آيه استدلال كرده‌اند كه قرآن حادث است.9

2. قرآن را نيكو بفهميد كه بهار دل‌هاست.

علامه ابن ميثم در شرح اين كه قرآن ربيع (بهار) دلهاست مي‌نويسد:
وجه مشابهت اين است كه قرآن در بردارنده تمامي علوم شريف و مفيد، و تمامي اسرار شگفت انگيزي است كه دل را جلا مي‌دهد، همان‌گونه كه بهار زماني است كه همه گل‌هاي دل‌انگيز شكوفا مي‌شود و موجب روشنايي چشم و خوشحالي مي‌شود.10
ممكن است مقصود آن حضرت از تفقه، يادگيري و توان خواندن نباشد بلكه غور و تعمق در آن باشد چون تفقه در دين عبارتست از بصيرت همه جانبه و كامل در دين از اين رو رسول خدا به هنگام فرستادن مولا امام علي به يمن، درباره‌اش دعا كرد و فرمود: اللهم فقّه في الدين (بار الها او را در دين بصير و آگاه كن).

3 . از نور قرآن شفا و بهبودي بطلبيد.

واضح است انسان و جوامع انساني هميشه مبتلا به انواع مرض‌هاي ظاهري و باطني، روحي و جسمي بوده و خواهد بود و هيچ مرجع و ملجأ مورد اطميناني جهت شفا و بهبودي اين امراض جز قرآن نيست زيرا ممكن است افرادي و يا پاره‌اي از علوم بشري ادعاي معالجه اين امراض را داشته باشند و ليكن اگر دقت شود يا در ادعا صادق نيستند و يا اگر صادق باشند منبع گفته‌هاي آنها قرآن است. روايات در اين جهت فراوان است، علي بن ابراهيم از پدرش (ابراهيم بن هاشم) از نوفلي از سكوني از امام صادق از پدرانش نقل مي‌كند:
شخصي به محضر رسول خدا آمده و از درد سينه شكايت كرد آن حضرت فرمود از قرآن شفا بطلب خداوند مي‌فرمايد قرآن شفاي دردهاي سينه‌هاست.

4. قرآن را نيكو تلاوت كنيد زيرا از داستانهاي نيكوست.

درباره چگونگي تلاوت و آثار آن مطالب فراواني رسيده است كه به يكي دو نمونه از آن‌ها اشاره مي‌كنيم.
محقق شوشتري در رابطه با تأثير تلاوت و قرائت قرآن داستان آموزنده‌اي را گزارش كرده است:
وليد پسر مغيره فردي سالخورده و از زيركان عرب به شمار مي‌آمد و جزو مسخره كنندگان رسول خدا بود. رسول خدا در حجره‌اي مشغول خواندن قرآن بود مردم سراغ وليد آمده و خواستند: بيا ببين محمد چه مي‌خواند آيا شعر است و يا خطبه و يا كار كاهنان را انجام مي‌دهد. وليد نزديك آن حضرت رفت و گفت از شعرهايت برايم بخوان: حضرت: فرمود شعر نيست بلكه كلام خداست. گفت: مقداري از آن را بخوان. رسول خدا سور? حم را شروع كرد تا رسيد به «فان اعرَضُوا فقل اَنذرْتُكم صاعِقَةً مِثلَ صاعِقةِ عادٍ و ثمود» (فصلت، 41/13) (پس اگر روي برتافتند بگو شما را از عذابي مانند عذاب قوم عاد و ثمود ـ‌كه به باد صرصر و بانك كشنده آسماني گرفتار شدند‌ـ بيم مي‌كنم. وليد بر خود لرزيد و مو بر سر و ريشش راست شد. وارد خانه‌اش شد و پيش قريش نرفت. قريش نزد ابوجهل رفته و گفتند: اي ابا حكم! همانا ابو عبد شمس (وليد) مسلمان شده و پيش ما نمي‌آيد. ابو جهل پيش او رفت و گفت: اي پسر عمو ما را سرشكسته و دشمن را خوشحال كردي آيا مسلمان شدي؟ او گفت: مسلمان نشدم و ليكن كلامي شنيدم كه بدنم لرزيد. ابوجهل پرسيد: آيا خطبه خواند؟ گفت: نه، خطبه كلام متصل است ولي كلام او منثور بود. گفت: شعر خواند. گفت: نه، من را رها كنيد تا فردا فكر كنم. فردايش گفت: برويد بگويد او ساحر است زيرا دل مردم را به كار گرفته است.11
محقق خوئي در شرح اين فراز رواياتي را درباره تلاوت و چگونگي آن بازگو كرده است از جمله: عن عبد الله بن سليمان قال سألت ابا عبد الله(ع) عن قول الله عزوجل «و رتل القرآن ترتيلاً» قال: قال اميرالمؤمنين(ع) بيّنه تبياناً و لا تهذه هذّالشعر و لا تنشره نشر الرمل.12
عبد الله بن سليمان مي‌گويد از امام صادق(ع) درباره تفسير قول خداوند متعال: قرآن را با ترتيل بخوانيد پرسيدم در پاسخ فرمود: امير مؤمنان فرموده است: يعني آن را آشكار بخوانيد و همانند شعر با سرعت و مانند رمّالان كند نخوانيد.

5. از قرآن پيروي كنيد.

در پايان مولاي متقيان بر عمل كردن آنچه از قرآن فرا گرفته شده تأكيد كرده‌اند. ابن ميثم بحراني در شرح اين جمله كه چرا حال عالم بي عمل از جاهل بي عمل بدتر است مي‌نويسد:
به سه برهان حال عالم بي‌عمل از نادان بي‌عمل بدتر است
الف‌ـ حجت خداوند، نسبت به عالم قوي‌تر است زيرا نمي‌تواند عذر بياورد براي عمل نكردن به اينكه نمي‌دانستم.
ب‌ـ حسرت عالمان بي‌عمل به هنگام مردن و در قيامت بيشتر است چون مي‌دانند چه كمالات زيادي از آنها فوت شده است.
ج‌ـ عالمان بي‌عمل بيشتر مورد ملامت و سرزنش‌اند.13

ب‌ـ تأكيد بر پيروي از قرآن

حضرت وصي(ع) در موارد فراواني بر اهتمام و توجه به كتاب خدا تأكيد ورزيده از جمله در آخرين لحظات عمر شريفش خطاب به فرزندان و همه مسلمانان مهم‌ترين وظيفه آنها را پيروي از قرآن بر شمرده است:
و الله الله في القرآن لا يسبقكم بالعمل به غيركم14
خدا را خدا را درباره قرآن مبادا ديگران در عمل كردن به دستوراتش از شما پيشي گيرند.
اهميت اين سفارش هنگامي روشن‌تر مي‌شود كه بدانيم اين سخنان از شخصي صادر شده كه به راه‌هاي آسمانها از راه‌هاي زمين آگاه‌تر و عالم به تمامي علوم بشري و نيازهاي انسانهاست و از سويي اين مطالب در آخرين لحظات عمر شريفش كه انتظار مي‌رود اساسي‌ترين مطالب گفته شود صادر شده است.
علامه خوئي در ذيل شرح و تفسير اين فراز، پرده از يك واقعيت درد‌آور برداشته و مي‌نويسد:
در اين جملات، آن حضرت وصيت و سفارش كرده همراه با قرآن باشيد از نظر ياد گرفتن و ياد دادن و پيروي از آن و به شدت از كوتاهي در عمل انسانها را بر حذر داشته، به طوري كه غير مسلمانها در عمل به آن از مسلمانها پيش گيرند همان‌گونه كه در عصر حاضر مي‌بينيم غير مسلمانها به احكام عمومي آن همانند راستگويي و كمك رساني به همديگر از مسلمانها پيشي گرفته‌اند.15
متأسفانه در زمان ما پيشي غير مسلمانها در پيروي از قرآن تا آنجاست كه شعار بسياري از افراد اين است كه اسلام در كشورهاي غير اسلامي (غرب) است ولي مسلمانها در كشورهاي اسلامي است.
آن حضرت در خطبه 169 نيز مطالبي را درباره عمل به قرآن بيان كرده است.

ج‌ـ پيروي حكومت از قرآن

قرآن ناطق علي(ع) از جمله جاهايي كه بر حضور قرآن در آنجا تاكيد و سفارش زياد كرده عرصه حكومت و رويكرد زمامداران است. آن حضرت خطاب به حارث همداني كه از ياران مخلص و از فقها و بزرگان شيعه بوده مي‌فرمايد:
و تمسك بحبل القرآن و استنصحه و احل حلاله و حرم حرامه16
به رشته‌ي قرآن چنگ بزن و پندهايش را پذيرا باش، حلالش را حلال و حرامش را حرام بشمار.
علامه ابن ميثم بر اين باور است كه اين نامه، بخشي از نام? شصت و نه است. ايشان در تفسير و شرح اين جملات مي‌نويسد:
مقصود از تمسك، وجوب و لزوم پيروي از احكام قرآن است و مقصود از حلال آن را حلال و حرام آن را حرام بشمار يعني افزون بر پيروي عملي، در عقيده نيز آنچه را قرآن حرام شمرده حرام و حلال آن را حلال بدان.17
محقق خوئي درباره جايگاه حارث و اهميّت اين نامه مي‌نويسد:
قاعده اين است كه نامه به فردي كه غايب است باشد و ليكن بزرگان و انبيا و اولياي الهي جهت ارشاد و تبيين حقايق و تعليم و تربيت، گاهي نامه‌اي را خطاب به شخص حاضر مي‌نويسند مانند همين نامه كه در بر دارنده تعاليم عالي اخلاقي و آنچه را يك مسلمان بايد رعايت كند مي‌باشد و به حق يك منشور ارشادي و اخلاقي است.
و در عظمت حارث همداني همين بس كه او مخاطب چنين منشوري واقع شده است.18
مولا امام علي(ع) در اين فراز كوتاه ولي بسيار عميق براي حاكمان و زمامداران در رابطه با قرآن چند وظيفه اساسي را گوشزد كرده است كه هر يك مي‌تواند در جامعه و حكومت تحوّلي عظيم فراهم كند.
الف‌ـ قرآن محوري در تمام عرصه‌هاي حكومت.
ب‌ـ ملاك و معيار در گفتار و رفتار فردي و سياسي، مقررات و ارزش‌هاي قرآني است.
ج‌ـ دستور العمل اجراي حكومت عبارتست از قوانين و حلال و حرام قرآن.
د‌ـ آموزش قرآن به فرزندان و جوانان: مولا علي(ع) از جمله وظايف امت اسلامي را در ارتباط با قرآن، آموزش دادن آن به فرزندان دانسته و در اين باره مي‌فرمايد:
و حق الولد علي الوالد ان يحسن اسمه و يحسّن ادبَهُ و يعلّمه القرآن19
حق فرزند بر پدر آن است كه نام نيكو بر فرزند نهد و خوب تربيتش كند و او را قرآن بياموزد.
ممكن است چنين به ذهن آيد كه ياد دادن قرآن از اهميت زيادي برخوردار نيست لكن قدم اوّل براي پيروي و عمل كردن به دستورات قرآن، يادگيري ظاهري آن است.
البته ممكن است گفته شود تعليم قرآن تنها ياد دادن خواندن ظاهري نيست بلكه مقصود تعليم فرهنگ قرآن و آشنايي با ابعاد مختلف قرآن اعم از خواندن و آشنايي با معاني و تفسير و… آن است.

3. قرآن محوري امام علي(ع)

بي‌گمان قرآن كتاب هدايت است و اين مهم به دست نخواهد آمد جز با پيروي و عمل به آن، از اين رو افزون بر آيات فراواني در قرآن، بخش بسياري از فرمايشات ائمه«عليهم‌السلام»، دربار? تشويق و ترغيب بر عمل و پيروي از قرآن و نكوهش از در حاشيه قرار دادن آن است.
تا آنجا كه امام علي(ع) در سخني فرموده است:
اگر كسي قرآن بخواند و پس از مردن وارد در جهنم و عذاب الهي شود او از كساني است كه آيات خدا(قرآن) را تمسخر كرده است.20
مولا امام علي نه تنها در جاي جاي سخنانشان به اين مهم تأكيد و اصرار ورزيده‌اند بلكه در عمل قرآن، را محور و الگوي زندگي فردي و اجتماعي قرار داده بود.
اگر در روايات اهل بيت دقت شود اين مطلب به خوبي آشكار است كه ملاك و معيار آنان در مباحث عقيدتي، ارزشگذاري و فقهي، معارف و آيات قرآن بوده است. در اين بخش پاره‌اي از كلمات مولا امام علي(ع) در اين‌باره مورد دقت و بررسي قرار مي‌گيرد:

الف ـ قرآن ملاك ارزش‌گذاري

مولاي متقيان قرآن را در عرصه‌هاي مختلف زندگي الگو و سرمشق دانسته است، از جمله در حل اختلافات. آن حضرت در پاسخ از تهمت نارواي شركت در قتل عثمان در سال سي و شش هجري مي‌فرمايد:
أولم ينه بني اميّة علمها بي عن قرفي؟ او ما وزع الجهّال سابقتي عن تهمتي… و علي كتاب اللّه تعرض الامثال و بما في الصدور تجازي العباد.21
آيا شناختي كه بني اميه از روحيات من دارند آنان را از عيبجويي بر من باز نمي‌دارد و آيا سوابق مبارزات من نادانان را بر سر جاي خود نمي‌نشاند كه به من تهمت نزنند… شبهات را بايد در پرتو كتاب خدا، قرآن شناخت و بندگان خدا به آنچه در دل دارند پاداش داده مي‌شوند.
علامه محمدتقي جعفري در شرح و تفسير اين قسمت مي‌فرمايد:
ملاك و الگوي همه رويدادها از نظر تفسير و ارزيابي در قرآن… است.22

ب ـ قرآن ضابطه قضاوت

اميرمؤمنان علي(ع) در پاسخ خوارج كه ماجراي حكميت را نمي پذيرفتند پيش از ورود به شهر كوفه، در مقام تبيين اينكه ملاك و معيار در زندگي از جمله رفع خصومات بايد قرآن باشد نه افراد مي‌فرمايد:
انا لم نحكّم الرجال و انما حكّمنا القرآن، هذا القرآن انّما هو خط مستور بين الدفّتين لا ينطق لسانٍ و لا بدله من ترجمان….23
ما افراد را داور قرار نداديم تنها قرآن را به حكميت(داوري) برگزيديم. اين قرآن خطي است نوشته شده كه ميان دو جلد پنهان است. زبان ندارد تا سخن گويد و نيازمند به كسي است كه آن را بايد ترجمه كند….
ابن

اثرات پزشكي نماز- تاثیرات نماز بر روح و جسم انسان

مقارنت اوقات نماز با سه وعده معمول غذايي (صبحانه و نهار و شام) يا حتي وعده هاي غذا هنگام روزه داري (سحر و افطار) سبب مي شود که شخص نماز گزار، موقع انجام وضو خود به خود به شستشوي دست ها بپردازد و هر گونه عامل بيماري زاي عفوني را از دست هاي خويش بزدايد و ...

1-   یافته های جدید درباره سجده کردن

هر اندازه که محور طولی انسان کاهش یابد، میزان در معرض اشعه‌های الکترومغناطیسی قرار گرفتن او نیز کم می‌شود.
در زمان سجده کردن هم محور طولی انسان و هم به دنبال آن میزان تاثیرگذاری الکتریسیته‌ها کم می‌شود و سپس عمل تخلیه از طریق تماس پیشانی با زمین صورت می‌گیرد، البته در زمان سجده به دلیل آنکه دیگر نقاط بدن هم با زمین ارتباط می‌یابند، عمل تخلیه آسان تر انجام می‌شود و انسان از بیماری‌های روحی، جسمی و حتی سرطان در امان می‌ماند.
شیوه درست تخلیه الکتریسیته‌ی بدن به همان شیوه‌ای است که انسان در زمان نماز گزاردن دارد و به سوی مکه نماز می‌خواند، چرا که این حالت بهترین حالت است و شخص احساس آرامش و راحتیبیشتری خواهد داشت. الا بذكر الله تطمئن القلوب (سوره رعد/آیه 28)

 

 

برچسب‌ها: نماز فَامْسَحُواْ اثرات پزشكي نماز- تاثیرات نماز بر روح و جسم انسانیافته های جدید درباره سجده کردن

ادامه مطلب